Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

Η ΔΙΑSOSH ( Ταινία μικρού μήκους- ντοκιμαντέρ του 9ου Δ.Σ. ΑΓ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ )


Η διάsosη είναι μια ταινία μικρού μήκους/ ντοκιμαντέρ που γυρίστηκε από τους μαθητές του Στ1 του 9ου Δημοτ. Σχ. Αγίου Δημητρίου Αττικής και αφορά το Ρέμα της Πικροδάφνης.

Υπόθεση: 
Μια ομάδα μαθητών δημοτικού μαζί με τη δασκάλα τους πηγαίνουν να γνωρίσουν τις ομορφιές του ρέματος της Πικροδάφνης και να το καθαρίσουν.
Ανάμεσα στα παιδιά υπάρχει και κάποιο που έχει μάθει να «αφουγκράζεται» την ομορφιά της
φύσης διαφορετικά από τα υπόλοιπα και να λαμβάνει μηνύματα που οι άλλοι δεν μπορούν να αντιληφθούν. Παράλληλα με τον καθαρισμό του ρέματος μια άλλη ιστορία εξελίσσεται. Ένα άγνωστο «έμβιο ον» έχει παγιδευτεί κατά λάθος σε έναν θάμνο στο ρέμα.

Θα κατορθώσει να ξεφύγει και ποιοι θα το βοηθήσουν σε αυτή την τελευταία του προσπάθεια
επιβίωσης;

Μήπως η πιθανή διάσωση του «αγνώστου» να συμβολίζει και τη διάσωση του ρέματος;


Επιμέλεια ταινίας: Χριστίνα Δελατόλα - Νίκος Καμήλος
Παραγωγή: 9ο Δημ. Σχ. Αγ. Δημητρίου Αττικής
Σενάριο: Μαθητές του Στ1
Πρωταγωνιστές: Μαθητές του Στ1
Κάμερα: Νίκος Χατζόπουλος
Μοντάζ: Νίκος Αράπογλου
Ηχογράφηση: Γιώργος Φλαμουρίδης (GFS-PRO Recording Studio – Productions)
Σχεδιασμός αφίσας/εξωφύλλου: Γιάννης Αγγέλου
Εκτύπωση: Σφραγιδομανία (facebook.com/sfragidomania)
Κυκλοφορία: 2016

Υπεύθυνη Προγράμματος: Χριστίνα Δελατόλα
Συνεργάστηκαν οι εκπαιδευτικοί: Κατερίνα Αλέξη, Νίκος Καμήλος, Κατερίνα Σακελλαρίου

Η ταινία θα διαγωνιστεί στο 2ο Διεθνή Μαθητικό Διαγωνισμό Ταινιών Μικρού Μήκους «Ένας πλανήτης... μια ευκαιρία» που συνδιοργανώνουν η Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Σερρών, το Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους της Δράμας, το Τμήμα Εκπαιδευτικής Ραδιοτηλεόρασης του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων, η ΕΡΤ ΑΕ (Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση) και η Πρεσβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στην Ελλάδα - Μορφωτικό Γραφείο -Σπίτι της Κύπρου. Απευθύνεται σε μαθητές δημοτικών σχολείων (Δ'- Ε'- Στ' δημοτικού), Γυμνασίων και Λυκείων της Ελλάδας, της Κύπρου και της Ομογένειας, δημόσιων και ιδιωτικών και υλοποιείται με την έγκριση του Υπουργείου Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων της Ελλάδας και του Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου.

ΚΑΛΗ ΤΟΥΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ !!!

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top