Οπτική γωνία

Θέλω να κλάψω

από τα δάκρυα μου θάλασσα να φτιάξω.

Χάνω αυτό που αγαπώ

την παιδικότητα μου.

Χάνω την κάθε ευκαιρία

να έχω άλλη ελευθερία .

Η σκέψη μου σε σύνορα παγιδεύεται

και ένας δεν την καταδέχεται.

Ο αέρας όνειρα φέρνει,

ξεχασμένες σκέψεις παίρνει

και φυσά την φυλλωσιά

που παίζουν ανέμελα τα παιδιά

Φέρε χαρτί, φέρε μολύβι

κάτι μέσα μου με πνίγει.

Δεν είναι η τρέλα

είναι η δικιά μου οπτική γωνία.

ΝΑΣΙΑ ΧΡ.