Δευτέρα 26 Δεκεμβρίου 2011

ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ 2011-12!!!


Ο ΑΓΙΑΣΜΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ!!!
ΚΑΛΗ ΣΧΟΛΙΚΗ ΧΡΟΝΙΑ  ΠΑΙΔΙΑ!!!

ΟΛΑ ΚΑΠΟΥ ΕΔΩ ΞΕΚΙΝΟΥΝ!!ΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΜΕΣΑ!!!!!!



Ο Αγιασμός του σχολείου μας

   Όταν αρχίζουμε κάτι καινούριο, ζητάμε τη βοήθεια του Θεού. Αυτή μας δίνεται με τον Αγιασμό. Έτσι, η χάρη του Θεού έρχεται κοντά μας σε κάθε τίμιο έργο που κάνουμε, για να μας στηρίζει και να μας δίνει δύναμη.
   Η Ακολουθία του Αγιασμού γίνεται σε πολλές περιπτώσεις στη ζωή του ανθρώπου. Γίνεται την πρωτομηνιά στις εκκλησίες, στα εγκαίνια ενός καινούριου σπιτιού ή καταστήματος, σ’ένα καινούριο καράβι ή αυτοκίνητο πριν από το πρώτο του ταξίδι. Έτσι έγινε και στο σχολείο μας.
   Τη Δευτέρα στις 12 Σεπτεμβρίου 2011, στις εννέα το πρωί, το προαύλιο του σχολείου μας γέμισε χαρούμενες φωνές. Ήταν φωνές παιδιών που μετά τις καλοκαιρινές διακοπές ήρθαν για να παρεβρεθούν στον Αγιασμό της νέας σχολικής χρονιάς. Οι μικρότεροι μαθητές συνοδεύονταν από τους γονείς τους. Πολύ γρήγορα οι μαθητές έσμιξαν σε παρέες ανταλλάσσοντας τις εμπειρίες τους από το διάστημα του καλοκαιριού που πέρασε. Κάτι ανάλογο έκαναν κι οι γονείς.
   Το πρώτο σμίξιμο διέκοψε το χτύπημα του κουδουνιού. Οι μαθητές χωρίστηκαν σε τμήματα και μαζεύτηκαν στο μπροστινό μέρος του προαύλιου μαζί με τους δασκάλους τους. Πάνω σε ένα τραπέζι ήταν μια μικρή λεκάνη με καθαρό νερό και δίπλα της λίγος βασιλικός και ο Σταυρός.
   Σε λίγο ήρθε ο ιερέας της ενορίας μας και έκανε τον Αγιασμό. Όταν τελείωσε τη λειτουργία, άρχισε να μας ραντίζει με το βασιλικό που βουτούσε μέσα στη λεκάνη με τον Αγιασμό.
   Μετά το τέλος του Αγιασμού ανταλλάχτηκαν ευχές για την καινούρια σχολική χρονιά και έγινε το επίσημο καλωσόρισμα από τη νέα διευθύντρια του σχολείου μας, την κα Καλλιρρόη. Στη συνέχεια, γνωρίσαμε και τους δασκάλους μας.
  Έτσι, με τη χάρη του Θεού και τις ευχές του ιερέα, των δασκάλων αλλά και των γονιών μας ξεκινήσαμε μια ακόμη σχολική χρονιά, ένα ταξίδι σε νέες γνώσεις και εμπειρίες που ελπίζουμε να μας κάνουν καλύτερους ανθρώπους.

Γιάννης Δρέσος & Γιάννης Κοντοπανάγος

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top