Σάββατο 11 Φεβρουαρίου 2012

Ο εθισμός στα ηλεκτρονικά παιχνίδια



Κατά τη διάρκεια των τελευταίων ετών, τα ηλεκτρονικά παιχνίδια μονοπωλούν το ενδιαφέρον των νέων. Έτσι, από το να είναι μία ψυχαγωγία, τείνουν να γίνουν ένα νέο είδος εθισμού στον σημερινό τρόπο ζωής.
Η εικόνα των παιδιών που επιστρέφουν ύστερα από τα υπαίθρια παιχνίδια τους, με λασπωμένα ρούχα και ματωμένα γόνατα, έχει αντικατασταθεί από την εικόνα των παιδιών με τα κουρασμένα μάτια, για ώρες κολλημένα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή.
Εντούτοις, η υπερβολική ενασχόληση με το νέο αυτό ελκυστικό κόσμο, συχνά, έχει δυσάρεστες συνέπειες. 
Οι ίδιοι οι χρήστες αποξενώνονται στον «ψηφιακό κόσμο», αγνοώντας ακόμη και τις στοιχειώδεις ανάγκες. Ένα σημαντικό ποσοστό της νεολαίας οδηγείται στον εθισμό, δημιουργώντας προβλήματα στους εαυτούς τους όπως επίσης και στις οικογένειές τους.
Παρά το γεγονός ότι ο εθισμός στο ηλεκτρονικό παιχνίδι δεν έχει αναγνωριστεί επίσημα ως ασθένεια, αντιμετωπίζεται ως τέτοια σε ειδικά διαμορφωμένα κέντρα θεραπείας.
Το ντοκιμαντέρ «Δοκιμάστε ξανά» της σειράς ‘Υγεία στην Ευρώπη’, η οποία εστιάζει σε θέματα υγείας (περισσότερα στη σχετική ιστοσελίδα Health in Europe) ακολουθεί τρεις νέους, σε αντίστοιχες ευρωπαϊκές πόλεις – στη Γερμανία, Ολλανδία και Ελλάδα – κατά τη διάρκεια των προσπαθειών τους να αποτοξινωθούν από την υπερβολική χρήση του υπολογιστή. Μιλούν ανοιχτά για τις ιδιωτικές ιστορίες τους, από την πρώτη στιγμή που ξεκίνησαν να παίζουν στον υπολογιστή μέχρι την ολοκλήρωση της θεραπείας τους, κάνοντας μια νέα αρχή στον «πραγματικό κόσμο».
Την ίδια στιγμή, οι ειδικοί παρέχουν πολύτιμες συμβουλές και αποκαλύπτουν πληροφορίες σχετικά με τα συμπτώματα και τις συνέπειες αυτής της σύγχρονης «ασθένειας».
Δείτε αυτό το ενδιαφέρον βίντεο (με αγγλικούς υπότιτλους) και διαβάστε το αυθεντικό κείμενο στο οποίο εμφανίζονται επίσης τα συγκλονιστικά σχόλια των Ελλήνων γονιών και του νέου από τη χώρα μας.

Πηγή: Health in Europe.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top