Δευτέρα 20 Φεβρουαρίου 2012

Τραγούδια για τα λουλούδια, αφιερωμένο εξαιρετικά στα ηλιολούλουδα του Γ3, του 8ου της Πετρούπολης... Καλώς ήλθατε, αγαπητά μου στο μπλογκ μου!!!


Τα αγαπητά μου ηλιολούλουδα ήλθαν 
στο μπλογκ μου... 

Μία ζωγραφιά του Βίνσεντ Βαν Γκογκ


Λουλουδόκοσμος
στίχοι: Ειρήνη Μαστοροπούλου, μουσική: Αγγελική Καψάσκη
πιάνο: Ιουλία Τζαννετουλάκου
ακορντεόν, φλάουτο, μεταλλόφωνο, κρουστά: Σπύρος Λάμπρου

ΛΟΥΛΟΥΔΟΚΟΣΜΟΣ

Να ‘ταν ο κόσμος μας περβόλι κι εμείς αδελφωμένοι όλοι,
σαν τα λουλούδια πλάι-πλάι, ο ένας τον άλλο να αγαπάει.

Να μην υπάρχει περηφάνια, τι μενεξέδες, τι γεράνια,
συντροφιασμένοι εμείς και φίλοι, περικοκλάδες και τριφύλλι.(2)

Να ‘ρθει μια αυγή να μας φωτίσει, δίχως πολέμους, δίχως μίση,
να ‘ρθει μια μέρα να χαράξει κι όλο τον κόσμο ν’ αλλάξει.

Να μην υπάρχει…(2)




ένα όμορφο μπουκέτο από λουλούδια θα είναι το δώρο μου για αυτά!!!


 

Ο Μάης
τραγούδι: Λαμπρινή
επιμέλεια: Λάμπρος
Ο ΜΑΗΣ 

Λουλούδια ας διαλέξουμε και ρόδα και κρίνα
κι ελάτε να πλέξουμε στεφάνια μ' εκείνα,
[στον Μάη που, σήμερα, προβάλλει στην γη.](2)

Οι κήποι που στόλισαν το κάθε κλωνάρι
με μιας μοσκοβόλησαν κι άνθισαν ,για χάρη
[του Μάη που, σήμερα, προβάλλει στη γη.](2)

Τ΄ αηδόνια συμφώνησαν της γης αγγελούδια
και βρήκαν και τόνισαν καινούργια τραγούδια,
[στον Μάη που, σήμερα, προβάλλει στην γη.](2)

Η θάλασσα γίνεται καθρέπτης και πάλι,
το κύμμα της χύνεται κι ο φλοίσβος του ψάλλει,
[στον Μάη που, σήμερα, προβάλλει στην γη.](2)

Χορεύει το πρόβατο, τ' αρνάκι βελάζει
κι απ' τον αγκαθόβατο δροσούλα σταλάζει
[στον Μάη που, σήμερα, προβάλει στη γη.](2)

Λουλούδια ας διαλέξουμε, κλωνάρι' ανθισμένα,
στεφάνια να πλέξουμε δροσιά ραντισμένα
[στο Μάη που, σήμερα, προβάλλει στη γη.](2)




Ελπίζω να τους αρέσουν!!!!
(Σε όλους, κι όχι μόνον στα κορίτσια!)






Κυκλάμινο
μουσική: Μίκης Θεοδωράκης, στίχοι: Γ. Ρίτσος

ΚΥΚΛΑΜΙΝΟ

Κυκλάμινο, κυκλάμινο
στου βράχου τη σχισμάδα
πού βρήκες χρώματα κι ανθείς
πού μίσχο και σαλεύεις

Μέσα στο βράχο σύναξα

το γαίμα στάλα στάλα
μαντήλι ρόδινο έπλεξα
κι ήλιο μαζεύω τώρα

Κυκλάμινο







Γεια σου, κύριε μενεξέ
μουσική: Δημήτρης Λάγιος, ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης
Πιάνο: Τάκης Φαραζής
Ακορντεόν: Παναγιώτης Τσεβάς

ΓΕΙΑ ΣΟΥ, ΚΥΡΙΕ ΜΕΝΕΞΕ

Δύο συ και τρία γω
πράσινο πεντόβολο
μπαίνω μέσα στον μπαξέ,
γεια σου κύριε Μενεξέ!

Σιντριβάνι και νερό
και χαμένο μου όνειρο.

Χοπ αν κάνω δεξιά
πέφτω πάνω στη ροδιά.
Χοπ αν κάνω αριστερά
πάνω στη βατομουριά.

Το 'να χέρι μου κρατεί
μέλισσα θεόρατη
τ' άλλο στον αέρα πιάνει
πεταλούδα που δαγκάνει.

Δύο συ και τρία γω
πράσινο πεντόβολο
μπαίνω μέσα στον μπαξέ,
γεια σου κύριε Μενεξέ!

Μενεξέδες




Το μπλε λουλούδι
Παιδική χορωδία Kodaly (Κοντάϋ)
Μουσική: Σεργκέι Σαμπούτιν, Στίχοι: Σαράντης Αλιβιζάτος

Μπλε Λουλούδι



Η Αγριοχρυσανθιμιά, NOGIKOU
Ιαπωνικό τραγούδι
Χρυσάνθεμο





Παπαρούνα
Στίχοι, Μουσική: Αττίκ 
ΠΑΠΑΡΟΥΝΑ

Την πρωτόειδε μ' ολοκόκκινα ντυμένη
καλλιτέχνης με κεφάλι αυτός ψαρό
κοριτσάκι αυτή μικρό να μαζεύει ζωηρό
παπαρούνες σε κάποιο αγρό.

Οι διαβάτες την κοιτούσαν μαγεμένοι
και περνούσαν μ' ένα βήμα σιγανό
μ' αυτός μέσ' το δειλινό είπε μ' ύφος ταπεινό
στο λουλούδι το ζωντανό:

Παπαρούνα χαρωπή
οι διαβάτες που διαβαίνουν
σ' αγαπούνε μα σωπαίνουν
και κανένας δε θα σου πει,

Παπαρούνα φλογερή,
παπαρούνα ζηλεμένη
ο διαβάτης που προσμένει,
άλλην δε ζητά να βρη.

Δεν τον άκουσε η δροσάτη παπαρούνα
εμεγάλωσε και πίστεψε πολλά
λόγια ενός απατηλά, ύστερ' άλλου πιο τρελά
κατρακύλησε χαμηλά.

Ξεπεσμένη στου θεάτρου τη φουρτούνα
κει που χόρευ' ένα βράδυ στη σκηνή
σάμπως άκουσε βραχνή να της λέει μια φωνή
απ' τη σάλα τη σκοτεινή.

Παπαρούνα σκυθρωπή,
οι διαβάτες που διαβήκαν
σ' αγαπήσαν μα σ' αφήκαν
βουτηγμένη μεσ'τη ντροπή.

Παπαρούνα σκυθρωπή,
παπαρούνα μαραμένη
ο διαβάτης που προσμένει
άλλην δε ζητά να βρει

Παπαρούνα





Μαραμένα τα γιούλια 
Αλκης Παγώνης 
τραγούδι του Αττίκ, του 1936 !!!

ΜΑΡΑΜΕΝΑ ΤΑ ΓΙΟΥΛΙΑ

Χτες αργά με ψυχή φορτωμένη


από θλίψη γιά σε περισσή,

πήγα μόνος να δω τι απομένει,

απ'τον κήπο που πότιζες εσύ.


Την πορτούλα ο κισσός είχε κλείσει,

μήπως ξένος κανείς την διαβεί

κι είχε ο χρόνος μ' αγκάθια στολίσει,

τη βρυσούλα που μένει πιά βουβή.


Μαραμένα τα γιούλια κι οι βιόλες 

μαραμένα και τα γιασεμιά

μαραμένες κι οι ελπίδες μου όλες

στης καρδιάς μου τη μαύρη ερημιά.


Στη γωνίτσα που άλλοτ' ανθούσε

μέσα στ'άνθη η δική μας χαρά,

ενώ ο κήπος τριγύρω πενθούσε,

μέσα μ' ένοιωσα τέτοια συμφορά.


Ως το βράδυ μονάχος μιλούσα,

σαν να σ'είχα κοντά μου ξανά

κι όταν νύχτωσ' εκεί που γυρνούσα,

είπα "Να ζει κανείς η να μη ζει"

Γιούλια



Βιόλες




 Η Μαργαρίτα, η Μαργαρώ

Μαίρη Λίντα


Στίχοι, μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

Η ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, Η ΜΑΡΓΑΡΩ

Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,
περιστεράκι στον ουρανό...
τον ουρανό μες στα δυο σου μάτια κοιτάζω,
βλέπω την πούλια και τον Αυγερινό.



Η μάνα σου είναι τρελή

και σε κλειδώνει μοναχή, 

σαν θέλω να'μπω στην κάμαρή σου

μου ρίχνεις μεταξωτό σκοινί, 




Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,

βαρκούλα στο Σαρωνικό...

Σαρωνικέ μου, τα κυματάκια σου δώσ'μου,

δώσ'μου τ'αγέρι, δώσ'μου το πέλαγο.




Η μάνα σου είναι τρελή...


Η Μαργαρίτα η Μαργαρώ,

δεντράκι στο Βοτανικό...

Πάρε το τραμ μόλις δεις πως πέφτει η νύχτα,

πέφτουν οι ώρες, πέφτω, λιποθυμώ.




Η μάνα σου είναι τρελή...

Μαργαρίτα



 

Μαργαρίτα Μαγιοπούλα
με τον Γιάννη Πάριο
στίχοι, μουσική: Μίκης Θεοδωράκης

ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ, ΜΑΓΙΟΠΟΥΛΑ

Είχα φυτέψει μια πορτοκαλιά
που την εζήλευε όλη η γειτονιά
Που την εζήλευε όλη η γειτονιά
είχα φυτέψει μια πορτοκαλιά



Αχ, Μαργαρίτα Μαγιοπούλα

Αχ, Μαργαρίτα Μαγιοπούλα

Αχ, Μαργαρίτα μάγισσα




Πρωί-πρωί την πότιζα φιλιά

το δειλινό την πήραν τα πουλιά

Το δειλινό την πήραν τα πουλιά

πρωί-πρωί την πότιζα φιλιά





 


 Μια μαργαρίτα έκοψα
Πέτρος Επιτροπάκης σε τραγούδι του 1927
μουσική, στίχοι: Νίκος Χατζηαποστόλου

ΜΙΑ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΕΚΟΨΑ




Μια μαργαρίτα έκοψα,
στον κήπο σου μια μέρα
κι εκεί στο παραθύρι σου
εστάθηκα πιο πέρα,
μαδώντας τα φυλλάκια της
ρωτούσα έναν-ένα,
αν μ’αγαπάς δε μ’αγαπάς,
για να μου πει ωϊμένα:

Αχ! Μαργαρίτα, αχ! Μαργαρίτα,
πες, μη λυπάσαι το δικό μου τον χαμό,
Αχ! Μαργαρίτα, πες την αλήθεια,
εσύ που νιώθεις της αγάπης τον καημό

Μαργαρίτα κίτρινη







 

Κάτω στης Μαργαρίτας τ' αλωνάκι
Χορωδία Πνευματικού Κέντρου Δήμου Ι.Π.Μεσολογγίου
μουσική: Γιάννης Μαρκόπουλος, ποίηση: Οδυσσέας Ελύτης

ΚΑΤΩ ΣΤΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ Τ' ΑΛΩΝΑΚΙ

Κάτω στης μαργαρίτας
τ' αλωνάκι, στήσαν χορό
τρελό τα μελισσόπουλα.

Ιδρώνει ο ήλιος, τρέμει το
νερό. Στάχυα ψηλά λυγίζουνε
το μελαμψό ουρανό.

Πέρα μέσα στα χρυσά νταριά
κοιμούνται αγοροκόριτσα.
Ο ύπνος τους μυρίζει πυρκαγιά.
Στα δόντια τους 
ο ήλιος σπαρταράει.

Κάτω στης μαργαρίτας
τ' αλωνάκι.

Μαργαρίτες





Κόκκινο γαρύφαλλο
Γιάννης Πάριος και Νανα Μούσχουρη
Μουσική & στίχοι: Νίκος Ιγνατιάδης

ΚΟΚΚΙΝΟ ΓΑΡΥΦΑΛΛΟ


Για να με γνωρίσεις μες στο πλήθος

φόρεσα γαρύφαλλο στο στήθος

από μια γιορτή που μόλις τέλειωσε

μια γιορτή που δίστασες να πας

Κόκκινο γαρύφαλλο, κόκκινο γαρύφαλλο

πάνω στο πουκάμισο στο μέρος της καρδιάς

Κόκκινο γαρύφαλλο, κόκκινο γαρύφαλλο

πάρ' το από το στήθος μου, ελπίδες να κρατάς

Ρώτησα χαμένη μες στο πλήθος

ποιος φοράει γαρύφαλλο στο στήθος

κι ήρθα να το πάρω με τα χέρια μου

είναι αυτά τα χέρια που αγαπάς

Κόκκινο γαρύφαλλο, κόκκινο γαρύφαλλο

πάνω στο πουκάμισο, στο μέρος της καρδιάς

Κόκκινο γαρύφαλλο, κόκκινο γαρύφαλλο,

πάρ' το από το στήθος μου, ελπίδες να κρατάς


Κόκκινο Γαρύφαλλο


Λίγα λουλούδια απόψε στείλε μου
με τα Ζουζούνια
στίχοι: Βασίλης Σπυρόπουλος, μουσική: Κώστας Γιαννίδης

ΛΙΓΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΑΠΟΨΕ ΣΤΕΙΛΕ ΜΟΥ

Κι από το φιλί πάντα πιο πολύ
μας μιλούν για αγάπη τα λουλούδια
αν σε αγαπούν τ' άνθη θα σου πουν
τα βουβά του έρωτα τραγούδια

Λίγα λουλούδια αν θέλεις στείλε μου
και πάλι φίλε μου απόψε
λουλούδια ο κήπος επλημμύρισε
έμπα και μύρισε και κόψε

Μα όμως πρόσεξε να μην πληγωθείς
κι από τ' αγκάθια του να μην ματωθείς


Λίγα λουλούδια




Πέτρινα Λουλούδια
Γιάννης Πουλόπουλος
Στίχοι: Βασίλης Βασιλικός, Μουσική: Νίκος Μαμαγκάκης


ΠΕΤΡΙΝΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ  

Πάρε πέτρινα λουλούδια της θάλασσας
να στολίσεις τα μαλλιά σου,
πάρε κοχύλια με τα χρώματα της ίριδας
να φορέσεις στο λαιμό σου,
πάρε κοράλλια για να μοιάσουνε τα χείλη σου
μόνο αυτά σου προσφέρω...

Σήμερα θα σε δω,
είκοσι χρόνια έχω να σε δω
και σ'ονόμασα Πηνελόπη,
από τα μάτια σου θα καταλάβω
Αν μ'αγαπάς, αν μ'αγαπάς.

Σήμερα θα σε δω,
είκοσι χρόνια έχω να σε δω,
και σ'ονόμασα Πηνελόπη,
από τα μάτια σου θα καταλάβω
αν μ'αγαπάς, αν μ'αγαπάς...


Πέτρινα λουλούδια



Λουλούδι του δάσους
Χάρης και Πάνος Κατσιμίχας και Apurimac
στίχοι: Χάρης Κατσιμίχας, 
μουσική: Παραδοσιακό Ινδιάνικο τραγούδι των Οτσιμπουέι

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ

Ξύπνα λουλούδι του δάσους

πουλί του λιβαδιού
που σεργιανάς στον ουρανό
που ‘χεις τα μάτια μικρού ελαφιού

Σαν τα λουλούδια που πίνουν δροσιά

έτσι χορταίνω όταν με κοιτάς
σαν ευωδιά λουλουδιών πρωινή
σαν ευωδιά μαραμένου φύλλου
είναι η ανάσα σου

Κοίταξε με, κοίταξε με

αίμα της καρδιάς μου
Η γη χαμογελάει
τα νερά χαμογελάνε
τα σύννεφα στον ουρανό
όλα χαμογελάνε
αγαπημένη μου

Ξύπνα λουλούδι του δάσους

ξύπνα ξύπνα αγαπημένη
Despierto cuardo de los bajes
coracon en amorado
Το μεγαλύτερο λουλούδι του κόσμου, Rafflesia arnoldii



Λουλουδι τι μαράθηκες;
Γιωτα Χαλκιά
δημοτικό τραγούδι

ΛΟΥΛΟΥΔΙ ΤΙ ΜΑΡΑΘΗΚΕΣ 

Λουλούδι  μ’  τι  μαράθηκες  λουλούδι,   λουλούδι,


γιατί  είσαι  μαραμένο  και  αργοποτισμένο.


Για  πες  μου  ποιος  σε  φύτεψε  λουλούδι,   λουλούδι,


γιατί  δε  σε  ποτίζει  δε  σε  κορφολογήζει.


- Η  αγάπη  μου  με  φύτεψε  λουλούδι,   λουλούδι,


και  τώρα  πάει  στα  ξένα  και  ξέχασε  εμένα.


Καινούρια  αγάπη  θέ’  να  βρω  λουλούδι,  λουλούδι,


άλλη  ζωή  ν’  αρχίσω  και  να  σε  λησμονήσω.





Λουλούδι τι μαράθηκες;







Αμάραντος

Γιώργος Παπασιδέρης

Δημοτικό

ΑΜΑΡΑΝΤΟΣ



Αχ, για ιδέ-καλέ για ιδέ-
για ιδέστε τον αμάραντο!
(Για ιδέστε τον αμάραντο
σε τι βουνό φυτρώνει καλέ!) δις

Αχ φυτρώ-καλέ φυτρώ-
φυτρώνει μες στα δύσβατα.
(Φυτρώνει μες στα δύσβατα,
στις πέτρες στα λιθάρια καλέ.) δις

Αχ, ποτέ καλέ ποτέ.
Ποτέ του δε ποτίζεται!
Ποτέ του δε ποτίζεται
και δε κορφολογιέται καλέ.) δις

Αχ, τον τρών΄καλέ τον τρών΄,
τον τρών΄τα λάφια και ψοφούν.
(Τον τρών΄τα λάφια και ψοφούν,
τ΄αγρίμια κι ημερεύουν καλέ.) δις

Για ιδέστε τον αμάραντο...


Λαλούδι της Μονομπασιάς
Δόμνα Σαμίου
Δημοτικό

ΛΑΛΟΥΔΙ ΤΗΣ ΜΟΝΟΜΠΑΣΙΑΣ

Λαλού- βάι, λαλούδι¹ της Mονομπασιάς,
λαλούδι της Mονομπασιάς και κάστρο της Aθήνας
και κάστρο της Αθήνας
και Παλαμήδι τ' Aναπλιού άνοιξε νά 'μπω μέσα.
Nα δω τις Aναπλιώτισες, τις Aναπλιωτοπούλες,
πώς πλένουν, πώς λευκαίνουνε, πώς μοσχοσαπουνάνε.
Mε το 'να χέρι πλένουνε, με τ' άλλο σαπουνάνε,
και με τα δυο τα χέρια τους στο κάστρο πολεμάνε. 

Μονεμβασιά



και τέλος, ελπίζω και εύχομαι, 

τα ηλιολούλουδα να ανθίζουν πάντα!


Αγαπητέ Λάμπρο, όλα τα ηλιολούλουδα σ΄ευχαριστούμε  για το υπέροχο αφιέρωμα!!! Ήταν τέλειο!!!!
 
http://dhmotikomousikh.blogspot.com/2012/02/3-8.html



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top