Κυριακή 4 Μαρτίου 2012

6 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012 - Εκφοβισμός- Μίλα μη φοβάσαι!

Ο Γιάννης ζητάει όλο και περισσότερα χρήματα για να φάει κάτι στο διάλειμμα. Όταν όμως γυρίζει σπίτι είναι πάντα πεινασμένος και δείχνει να έχει χάσει βάρος. Ο Γιάννης είναι θύμα σχολικού εκφοβισμού από μεγαλύτερα παιδιά που τον απειλούσαν να τον χτυπήσουν αν δεν τους έδινε τα χρήματα του.


Η Κατερίνα άρχισε να αισθάνεται ντροπή για την εμφάνισή της. Τον τελευταίο καιρό δύο  συμμαθητές της την κοροϊδεύουν άσχημα για τα γυαλιά της, και της κόλλησαν το παρατσούκλι  «τυφλοπόντικας ». Κάθε φορά που φεύγει από το σπίτι, κρύβει τα γυαλιά της στην τσάντα της και σταμάτησε να συμμετέχει στο μάθημα γιατί δε βλέπει καλά στον πίνακα.


Η Μαρία ήταν πολύ ευχαριστημένη στο νέο της σχολείο και είχε κάνει αρκετές φίλες. Μετά όμως από κάποιο διάστημα οι φίλες της δεν της μίλαγαν και την απέφευγαν. Δεν την άφηναν να παίζει μαζί τους και ένοιωθε πάρα πολύ μόνη. Η Μαρία έμαθε ότι κάποια κορίτσια διέδιδαν αβάσιμες φήμες για εκείνη. Αυτό την στεναχώρησε πάρα πολύ και μετά κάποιο διάστημα είχε αρχίσει να έχει έντονο πόνο στην κοιλιά, έκλαιγε όταν ήταν μόνη της και δεν ήθελε να πάει σχολείο.

Μήπως σου θυμίζουν κάτι αυτές οι ιστορίες; Έχεις ζήσει παρόμοιες; 

Ξέρεις τι είναι ο εκφοβισμός;

Άκουσε δύο ιστορίες για τον εκφοβισμό, γραμμένες και εικονογραφημένες από παιδιά.
 
h
"Τα μπαλόνια της φιλίας" & "Η Μόνα σε καινούργιο σχολείο"
Διαβάζει η ηθοποιός Ευδοκία Στατήρη.



Ακόμα και αν δεν έχεις πέσει θύμα εκφοβισμού είναι πολύ σημαντικό να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις αν σου συμβεί και με ποιο τρόπο μπορείς να βοηθήσεις τους φίλους σου ή τους συμμαθητές σου που μπορεί να εκφοβίζονται.

Τι είναι ο εκφοβισμός;

Ένας μαθητής εκφοβίζει όταν χωρίς λόγο και για μεγάλο διάστημα επιτίθεται σε συμμαθητές του με σκοπό να τους προκαλέσει σωματικό ή ψυχικό πόνο. Ο εκφοβισμός ανάμεσα στους μαθητές μπορεί να πάρει διάφορες μορφές.
 
Πώς εκδηλώνεται:
  • χειρονομίες, σπρωξιές, ξυλοδαρμούς, μπουνιές, χτυπήματα

  • βρισιές, προσβολές, απειλές και κοροϊδίες

  • καταστροφή προσωπικών αντικειμένων και κλοπές

  • αποκλεισμό και απομόνωση από παρέες, ομαδικά

  • παιχνίδια και κοινωνικές δραστηριότητες

  • με απειλητικά μηνύματα στο κινητό ή στο e-mail σου

Τι μπορείς να κάνεις:

Μπορεί να είναι δελεαστικό το να εκδικηθείς το παιδί που σε εκφοβίζει. Αλλά αυτό σίγουρα δεν είναι η λύση γιατί αυτή η συμπεριφορά θα προκαλέσει και άλλη βία.
Ο καλύτερος τρόπος είναι να αποχωρίσεις από το περιστατικό, να είσαι μαζί με άλλα παιδιά και να ενημερώσεις έναν ενήλικα (δάσκαλο και/ή γονέα)  

 Αυτοί είναι κάποιοι τρόποι για να χειριστείς τον εκφοβισμό:
  • Ενημέρωσε έναν ενήλικα. Δάσκαλοι, διευθυντές και γονείς όλοι μπορούν να βοηθήσουν στο να σταματήσει ο εκφοβισμός.

  • Να αποφεύγειςτο παιδί που σε εκφοβίζει και έχε πάντα μαζί σου ένα φίλο σου. Κάνε μια προσπάθεια να είσαι πάντα με ένα φίλο σου ή με μια παρέα. Κάνε και εσύ το ίδιο για κάποιο άλλο παιδί που μπορεί να είναι και αυτό θύμα εκφοβισμού. 

  • Κράτα το θυμό σου. Είναι φυσικό να θυμώνεις, αλλά τα παιδιά που εκφοβίζουν  λαμβάνουν ικανοποίηση από αυτό. Στο βαθμό που μπορείς κάνε μια προσπάθεια να μην δείχνεις ότι έχεις θυμώσει.

  • Απομακρύνσου και αγνόησε το παιδί που σε εκφοβίζει. Πες του ξεκάθαρα να σταματήσει αμέσως και απομακρύνσου. Όταν αγνοείς τον εκφοβιστή αυτό σημαίνει ότι δεν ενδιαφέρεσαι και δεν σε νοιάζει. Τελικά ο εκφοβιστής θα σταματήσει να σε εκφοβίζει, όταν βλέπει ότι δεν του δίνεις σημασία. 

  • Να θυμάσαι ότι , δεν φταις εσύ! Και να μην νιώθεις ντροπή για αυτό που σου συμβαίνει. 

  • http://www.mikrosanagnostis.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top