Σάββατο 3 Μαρτίου 2012

Λογοτεχνικά βιβλία που προτείνονται από το Ανθολόγιο Γ΄ και Δ΄ Δημοτικού και μπορούν να αποτελέσουν ή και να εμπλουτίσουν τη βιβλιοθήκη σας.



  • «Ο ήλιος της Λίζας» Ευγ.Τριβιζά εκδ. Κέδρος
  • «Ο αθάνατος γαϊδαράκος» Μάρως Λοΐζου, εκδ.Πατάκης«Αχ κυνηγέ, κυνηγέ» Ιβάν Τουργκένιεφ, εκδ.Παπαδόπουλος
  • «Η λαίμαργη φάλαινα» Ευγ.Τριβιζά, εκδ.Κέδρος
  • «Η οικογένεια του Ήλιου» Λ.Π.Ανδριτσοπούλου, εκδ. Πατάκη
  • «Το Βρομοχώρι» Σ. Ζαραμπούκα, εκδ.Κέδρος
  • «Ο άνθρωπος που φύτευε δέντρα» Jean Gione, εκδ.Παπαδόπουλος
  • «Ο Έλμερ και τα ξυλοπόδαρα» Ντέιβιντ Μακ Κι, εκδ. Πατάκης
  • «Ένα πιάνο με φτερά», Ιωάννα Καρατζαφέρη,εκδ. Σύγχρονη Εποχή
  • «Και το μικρό παιδάκι τρέχει στην αγκαλιά της μαμάς του να συναντήσει την αγάπη» Μάρως Λοΐζου, εκδ.Πατάκης
  • «Ο Μπακ και οι φίλοι του» Αντ.Μπενέκος, εκδ.Πατάκης
  • «Ο παππούς πετάει» Ζίγκριντ Λάουμπε, εκδ.Κάστωρ
  • «Ο τρομερός παππούς» Ζασμίν Ντιμπέ, εκδ.Κέδρος
  • «Το κορίτσι με τις δύο μητέρες» Ι.Δ. Ιωαννίδης, εκδ.Πατάκης
  • «Το Κίβι» Κάρμεν ντε Ποσάδας , εκδ.Πατάκης
  • «Ο αγώνας των πουλιών» Τ.Γκούνταλ, εκδ. Σύγχρονοι Ορίζοντες
  • «Η Ρίκι δεν είναι πια πιτσιρίκι»Λ.Χατζοπούλου-Καραβία, εκδ.Πατάκης
  • «66 φράσεις 2.500 ετών»Γιάννης Μπάρτζης, εκδ.Καστανιώτης
  • «Τα παιχνιδόλεξα» Θέτη Χορτιάτη , εκδ.Κέδρος
  • «Ας παίξουμε πάλι» Κλιάφα-Βαλάση, εκδ.Κέδρος
  • «Παραμύθια του λαού μας» Γιώργος Ιωάννου
  • «Παραμύθια της Θεσσαλίας» Μαρούλα Κλιάφα, εκδ.Κέδρος
  • «Το Καλικαντζαράκι των Χριστουγέννων» Ζωή Βαλάση & Κατσιμιχαίοι, εκδ.Ελληνικά Γράμματα«Επτά Ιστοριούλες Γιορτινές και Παράξενες» Χρήστος Μπουλώτης , εκδ. Πατάκης«Μαμά τι συνέβη στο Πολυτεχνείο;» Μαρία Καλογεράκη , εκδ.Ελλ.Γράμματα«Τα γενέθλια», Ζωρζ Σαρρή, εκδ.Πατάκης
  • «Μια δίαιτα για ελέφαντες» Τζιλ Μέρφυ, εκδ. Ρώσση«Παραμύθια απ’ το τηλέφωνο» Τζιάννι Ροντάρι, εκδ.Κέδρος
  • «Ο πειρατής κόλλησε γρίπη» Amelie Cantin, εκδ. Μεταίχμιο
  • « Η Λία ζωγραφίζει» Ζίγκριντ Λάουμπε, εκδ. Κάστωρ
  • «Τα φτερά του δράκου» Ρενάτε Βελς , εκδ. Ψυχογιός
  • «Τα ζώα προειδοποιούν» Αυγή Παπάκου-Λάγου, εκδ.Σύγχρονη Εποχή
  • «Φέλιξ ο Κεραυνός» Γιόακιμ Μασάνεκ, εκδ.Ψυχογιός«Ιστορίες του παππού χωρίς μουστάκι», εκδ.Ψυχογιός«Παραμύθια του Αισώπου»

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top