Παρασκευή 27 Ιανουαρίου 2012

"Γιατί ξέχασες πάλι τη κασετίνα σου στο σχολείο;" 10 συνήθειες για να βοηθήσουν οι γονείς τα παιδιά τους να οργανωθούν.




Τα παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες/δυσλεξία και διάσπαση προσοχής/υπερκινητικότητα αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα οργάνωσης του χώρου και του χρόνου τους. Ένας τρόπος που μπορούν να βοηθήσουν οι γονείς τα παιδιά τους είναι να καταφέρουν να αυτοματοποιήσουν την καθημερινή τους ρουτίνα.

Είναι πολύ βοηθητικό να υπάρχουν τελετουργίες που γίνονται με συνέπεια για να μπορούν αυτά τα παιδιά να καθιερώσουν έναν τρόπο οργάνωσης της σκέψης τους.

10 συνήθειες που μπορούν να μειώσουν την “απροσεξία” του παιδιού:
  1. Βοηθήστε το να μαζέψει τα πράγματα του απο το προηγούμενο βράδυ πχ. τσάντα
  2. Διδάξτε του πως διαβάζουμε το σχολικό πρόγραμμα της επόμενης μέρας και σημειώστε τι έχει να κάνει.
  3. Αναρτήστε το σχολικό του πρόγραμμα στο δωμάτιο του σε φανερό σημείο, στο ύψος του παιδιού για να μπορεί να το διαβάζει καθώς και στο ψυγείο της κουζίνας.
  4. Επίσης βάλτε ένα ρολόι τοίχου στο δωμάτιο του για να μπορεί να ελέγχει την διάρκεια της μελέτης, του διαλείμματος που πρέπει να κάνει ανάμεσα κτλ.
  5. Είναι καίριας σημασίας το παιδί να μπορεί να επαληθεύει μόνο του τις διαδικασίες που πρέπει να κάνει πχ. να κοιτάξω το αυριανό προγραμμα για να δω τι πρεπει να πάρω στη τσάντα μου κτλ
  6. Αποφασίστε τα ρούχα που θα φορέσει απο το προηγούμενο βράδυ και καλό είναι να γίνει και αυτο ανάλογα με το σχολικό πρόγραμμα του και τον καιρό όπως προβλέπεται. Θα γλιτώσετε πολύ χρόνο το επόμενο πρωί.
  7. Συναποφασίστε από το βράδυ τι θα φάει το επόμενο πρωί για πρωινό και αυτό θα είναι και δεν θα αλλάξει εκείνη την στιγμή. Αν τελικά θα ήθελε να φάει κάτι άλλο θα πρέπει να το σκεφτεί το βράδυ για το επόμενο πρωί.
  8. Φτιάξτε μια μικρή, απλή λίστα με όχι πάνω απο 3 πράγματα που πρέπει να προσέξει πριν φύγει από το σχολείο πχ. 1. κασετίνα - βιβλία, 2. να σημειώσω τις εργασίες, 3. να πάρω όλα τα ρούχα μου. Αυτή η λίστα μπορεί να προσαρμοστεί κάποιες μέρες που χρειάζεται να προστεθεί κάτι διαφορετικό πχ. ομπρέλα.
  9. Κάντε μια μικρή λίστα με 3 πράγματα για τα πιο σημαντικά που πρέπει να έχει κάνει πριν κοιμηθεί πχ. 1. ετοιμάζω τσάντα, 2. πλένω δόντια, 3. ετοιμάζω ρούχα για αύριο.
  10. Το ίδιο μπορεί να γίνει και όταν πάει σε ένα πάρτυ, φίλο κτλ. και δεν θέλετε να ξεχάσει κάτι εκεί.

Όλοι οι τρόποι που συμβάλλουν στο να μπορεί το παιδί με μαθησιακές δυσκολίες να ελέγχει την καθημερινότητα του είναι πολύτιμοι στην οργάνωση της σκέψης του, της αυτονομίας του και στην μείωση των κρίσεων και των διαφωνιών μεταξύ των γονιών και του παιδιού.


Άσπα Μητρακάκη
Ειδική Παιδαγωγός - Κοινωνική Ανθρωπολόγος
ειδικευμένη στην αντιμετώπιση μαθησιακών δυσκολίων/δυσλεξίας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top