Τρίτη 10 Ιανουαρίου 2012

Η Αϊσάν και η μαγική ντουλάπα




     Μια φορά και έναν  καιρό στα χρόνια του πολέμου,  υπήρχε ένα μικρό κοριτσάκι  η Αϊσάν. Η Αϊσάν δεν ζούσε πολύ καλά. Η οικογενειά της ήταν φτωχή και ο πατέρας της ο Σοκίν είχε φύγει για τον πόλεμο. Έτσι η μικρή Αϊσάν έμεινε με την Ηκίβ την μητέρα της.
     Ένα βράδυ η μικρή  Αϊσάν έψαχνε κάτι στην ντουλάπα της και πήγε μέχρι το βάθος της. Εκεί τι να δει έναν  απέραντο κήπο. Υπήρχε παντού γρασίδι και φυτά. Αλλά αυτό που της άρεσε πιο πολύ ήταν οτι ο  κήπος είχε αμέτρητα ζώα . Ναί,  αμέτρητα συμπαθητικά ζωάκια. Είχε πολλούς σκύλους που φυλούσαν ένα κοπάδι πρόβατα. Επίσης οκνά γαϊδουράκια. Μεγάλα κατάμαυρα άλογα και πάρα πολλά πουλάκια. Η Αϊσάν αγροικούσε τα πουλάκια και έπαιζε πάρα πολύ κάθε βράδυ. Αυτός ο κήπος της έδινε κουράγιο και χαρά.
      Ένα βράδυ η Αϊσάν πήγε στόν κήπο όπως κάθε βράδυ. Αλλά όταν πήγε να βγει απ΄ την ντουλάπα η πόρτα έκλεισε και η Αϊσάν έμεινε μέσα. Φοβόταν γιατί δεν υπήρχε κανένα σπίτι. Επίσης άρχισε να κάνει κρύο και να σκοτεινιάζει.
       Όμως για καλή της τύχη η μητέρα της ήθελε να πάρει κάτι απ΄την ντουλάπα και όταν το πήρε την άφησε  ανοιχτή. Η Αϊσάν βγήκε έξω και ξάπλωσε να κοιμηθεί στο κρεβάτι της .
       Έτσι κάθε νύχτα πήγαινε η Αϊσάν σε αυτό τον κήπο και έπαιρνε κουράγιο μέχρι το τέλος του πολέμου. 


Χρυσογέλου Νάσια
Αναρτήθηκε από στις

4 σχόλια:

  1. Christos11 Ιανουαρίου 2012 στις 2:55 μ.μ.

    ΜΠΡΑΒΟ ΝΑΣΙΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΜΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΟΛΥ!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΝΑΤΑΣΑ ΤΟΜΠΡΟΥ30 Ιανουαρίου 2012 στις 2:14 μ.μ.

    Αγαπημένη μας Νάσια,η τρυφερή σου ιστορία με ταξίδεψε!! Περιμένω να μας πας πολλά ταξίδια!!!Πάμε;;;
    κα Νατάσα Τόμπρου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΤελατινΙδου Δήμητρα5 Φεβρουαρίου 2012 στις 12:24 μ.μ.

    ΜΠΡΑΒΟ ΝΑΣΙΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΞΕΤΡΕΛΑΝΕ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. katerina lioliou9 Φεβρουαρίου 2012 στις 7:34 μ.μ.

    ΜΠΡΑΒΟ ΝΑΣΙΑ ΜΟΥ! ΠΟΛΥ ΓΛΥΚΙΑ ΚΑΙ ΚΑΛΟΓΡΑΜΜΕΝΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΣΟΥ! ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΔΑΣΚΑΛΑ ΣΟΥ ΠΟΥ ΣΑΣ ΔΙΝΕΙ ΕΝΑΥΣΜΑ ΝΑ ΓΡΑΦΕΤΕ ΤΕΤΟΙΑ ΟΜΟΡΦΑ ΚΕΙΜΕΝΑ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...
back to top