Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2012

Ε6 Η ΠΟΛΗ ΧΑΘΗΚΕ ΣΤΟ ΧΙΟΝΙ





Ο χρόνος είναι στο μυαλό μας σαν μια ευθεία γραμμή:



image





ΠΑΡΑΤΑΤΙΚΟΣ

Τα ρήματα που είναι στον παρατατικό μας δείχνουν τι γινόταν συνέχεια στο παρελθόν.

Π.χ.: Τα παιδιά έπαιζαν ποδόσφαιρο όλο το απόγευμα.



Κλίση:

εγώ έ-παιζ-α
εσύ έ-παιζ-ες
αυτός έ-παιζ-ε
εμείς παίζ-αμε
εσείς παίζ-ατε
αυτοί έ-παιζ-αν



ΑΟΡΙΣΤΟΣ


Τα ρήματα που είναι στον αόριστο μας δείχνουν τι έγινε για μια στιγμή στο παρελθόν.

Πχ: Χτες χτύπησα το πόδι μου!



Κλίση:
εγώ έ-παιξ-α
εσύ έ-παιξ-ες
αυτός έ-παιξ-ε
εμείς παίξ-αμε
εσείς παίξ-ατε

αυτοί έ-παιξ-αν


Βασικοί κανόνες ορθογραφίας Αορίστου

  1. Τα ρήματα που τελειώνουν σε –ώνω σχηματίζουν τον αόριστο σε –ωσα.
    Πχ: μεγαλώνω - μεγάλωσα
  2. Τα ρήματα που τελειώνουν σε –ιζω σχηματίζουν τον αόριστο σε –ισα.
    Πχ: σκουπίζω - σκούπισα
  3. Τα ρήματα που τονίζονται στην τελευταία συλλαβή (πχ: ρωτώ) σχηματίζουν τον αόριστο σε ήσα. Πχ: ρωτώ - ρώτησα

 Ανώμαλα ρήματα που πρέπει να προσέχω την ορθογραφία τους!



Ενεστώτας
Αόριστος
Ενεστώτας
Αόριστος
ανεβαίνω
κατεβαίνω
μπαίνω
βγαίνω
πηγαίνω
έρχομαι
μένω
φεύγω
πλένω
βρίσκω
βλέπω
ανέβηκα
κατέβηκα

μπήκα

βγήκα

πήγα

ήρθα

έμεινα

έφυγα

έπλυνα

βρήκα

είδα
λέω
πίνω
παίρνω
τρώω
δακρύζω
αθροίζω
δανείζω
στέλνω
μεθώ
ντύνω
είπα
ήπια

πήρα

έφαγα

δάκρυσα

άθροισα

δάνεισα

έστειλα

μέθυσα

έντυσα


ΧΡΟΝΙΚΟΙ ΚΑΙ ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΟΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΙ

Οι μικρές άκλιτες λέξεις που μας βοηθούν να συνδέσουμε λέξεις ή προτάσεις μεταξύ τους λέγονται σύνδεσμοι. Εμείς εδώ θα μάθουμε μερικούς αιτιολογικούς και χρονικούς συνδέσμους. 
Αιτιολογικοί σύνδεσμοι
γιατί, επειδή, αφού
Τους χρησιμοποιούμε όταν θέλουμε να αιτιολογήσουμε, να εξηγήσουμε κάτι. Π.χ.: Η μαμά με έβαλε τιμωρία, γιατί έσπασα το αγαπημένο της βάζο. (αιτιολογική πρόταση)
Χρονικοί σύνδεσμοι
όταν, μόλις, καθώς, ενώ, πριν, προτού, όποτε
Τους χρησιμοποιήσουμε για να δείξουμε τη χρονική στιγμή που συμβαίνει κάτι, δηλαδή το πότε. Π.χ.: Έβαλε τα κλάματα όταν τη μάλωσα. (χρονική πρόταση)




 ΦΥΛΛΑΔΙΑ ΓΙΑ ΕΞΑΣΚΗΣΗ ΣΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΑΠΟ ΜΙΑ ΑΞΙΟΛΟΓΗ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ 17ου ΔΗΜΟΤΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΡΟΔΟΥ:


ΠΑΤΑ ΤΙΣ ΕΙΚΟΝΕΣ



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top