Παρασκευή 23 Μαρτίου 2012

Ζήλια ανάμεσα στα αδέρφια

Η ζήλια είναι ένα δυνατό συναίσθημα ειδικά ανάμεσα στα αδέρφια. Μερικά tips για αποτελεσματικότερη διαχείρηση της ζήλιας είναι τα παρακάτω:


  • Αποφύγετε τις συγκρίσεις μεταξύ των αδελφών.

  • Προωθείστε διαφορετικά ενδιαφέροντα ώστε το κάθε παιδί να επιτύχει και να αναπτύξει αυτό που του αρέσει περισσότερο. Όταν τα ταλέντα ενός παιδιού αναγνωρίζονται και καλλιεργούνται, αυξάνεται η αυτοπεποίθηση του, διαχωρίζεται από τα αδέλφια του και μειώνεται η ζήλια.

  • Αφιερώστε χρόνο ξεχωριστά σε κάθε παιδί. Επιλέξτε μια συγκεκριμένη ώρα και κάντε κάτι που αρέσει στο κάθε παιδί.

  • Θέστε τα όρια. Τα παιδιά είναι σημαντικό να μάθουν να σέβονται το ένα το άλλο. Τα δωμάτια είναι προσωπικοί χώροι και πρέπει να ζητάμε την άδεια για να μπούμε, το μεγαλύτερο παιδί δεν πρέπει να χτυπά το μικρότερο, αλλά ούτε και το μικρότερο να προκαλεί φασαρίες στο μεγαλύτερο. Όταν τα παιδιά λογομαχούν, καλό είναι να μην πάρετε θέση, διαφορετικά, τέτοιοι καβγάδες θα είναι συχνοί προκειμένου να προσελκύσουν την προσοχή σας.

Εάν τα παιδιά είναι μικρότερης ηλικίας τότε,


  • ο πρωταρχικός στόχος είναι να προστατεύετε το μωρό.
  • Ο δεύτερος να διδάξετε στο μεγαλύτερο παιδί πως να αλληλεπιδρά με το μωρό με τους κατάλληλους τρόπους. Διδάξτε του πως να παίζει με το μωρό με τον ίδιο τρόπο που θα του μαθαίνατε κάτι άλλο. Μιλήστε του, καθοδηγήστε το, ενθαρρύνετέ το μέχρι να βεβαιωθείτε ότι ο δεύτερος στόχος επετεύχθη. Ωστόσο, μην αφήνετε τα δυο παιδιά εντελώς μόνα τους, ακόμα κι αν η ζήλια έχει ξεπεραστεί.

  • Παρατηρείστε τα παιδιά πως αλληλεπιδρούν. Εάν δείτε το μεγαλύτερο να μην έχει την επιθυμητή συμπεριφορά, πάρτε το μωρό και αποσπάστε την προσοχή του μεγαλύτερου με ένα τραγούδι, ένα παιχνίδι ή μια δραστηριότητα, ακόμα κι ένα σνακ. Με αυτό τον τρόπο θα αποφύγετε τα "ΜΗ", "ΟΧΙ" που αποφέρουν την επιθετικότητα του παιδιού και όλα τα αρνητικά συναισθήματα.

  • Εξηγείστε του πως να αγγίζει το μωρό. Δείξτε στο μεγαλύτερο παιδί πως να χαϊδεύει την πλάτη του μωρού και πως αυτό το ηρεμεί. Επαινέστε το παιδί για τη συμπεριφορά του. Το παιδί μαθαίνει να συμπεριφέρεται φυσικά με το μωρό και μάλιστα με έναν θετικό τρόπο.

  • Όταν βλέπετε το παιδί να φέρεται με σωστό τρόπο στο μωρό κάντε ένα θετικό σχόλιο! Αγκαλιάστε και φιλήστε το παιδί και πείτε του πόσο περήφανοι είστε για αυτό.

  • Προσέξτε τα λόγια σας! Μην "κατηγορείτε" το μωρό για όλα. Αποφύγετε εκφράσεις όπως "κάνε ησυχία, θα ξυπνήσεις το μωρό", "δε μπορούμε να πάμε στο πάρκο τώρα, πρέπει να ταΐσω το μωρό", "μόλις αλλάξω το μωρό θα σε βοηθήσω", αντ' αυτών πείτε: "τα χέρια μου είναι απασχολημένα αυτή τη στιγμή", "θα σε βοηθήσω σε πέντε λεπτά", "θα πάμε στο πάρκο μετά το μεσημεριανό".

Τέλος προσπαθήστε να είστε υποστηρικτικοί. Δείξτε στο παιδί ότι κατανοείτε τα συναισθήματά του "τα πράγματα έχουν αλλάξει με το νέο μωρό. Θα χρειαστούμε όλοι λίγο χρόνο για να συνηθίσουμε τη νέα κατάσταση", "καταλαβαίνω ότι θα θελες να πάμε ΤΩΡΑ στο πάρκο, αντί να περιμένουμε πρώτα να ξυπνήσει το μωρό". Γενικά, χρησιμοποιείτε ήπιες εκφράσεις που φανερώνουν ότι αναγνωρίζετε τα συναισθήματα του παιδιού. Όταν το παιδί νιώθει ότι το καταλαβαίνετε, τότε δε θα έχει ανεπιθύμητες συμπεριφορές ώστε να προσελκύσει το ενδιαφέρον σας.

Φάνια Βιλλιώτη, ψυχολόγος
http://taksidipsyxis.blogspot.com
 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top