Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Γιορτή του μπαμπά! Έξυπνες ιδέες για δώρα!


Για την γιορτή του μπαμπά μπορείτε να φτιάξετε με το παιδί σας τα δικά σας έξυπνα δωράκια και να του τα χαρίσετε  την Κυριακή.
Ανοίξτε το κουτί με τα εργαλεία του και βάλτε έξω τις βούρτσες που ίσως δεν χρειάζεται. Καλύτερα, βέβαια να πάρετε μερικές, άλλες. 
Μετατρέψτε τις στους βοηθούς του μπαμπά όταν επισκευάζει κάτι στο σπίτι. Δεν είναι υπέροχες; 
Με μερικά κομμάτια ξύλο, σύρμα και χάντρες κάντε του δώρο ραβδάκια για να κάνει φούσκες.
Η κόρη μου θα χαρίσει ένα τέτοιο στον μπαμπά της.
Φτιάξτε μια καρδούλα από σύρμα, με δημητριακά για να τρώνε τα πουλάκια στον κήπο σας. 
Ωραίο δώρο! 
Το δένετε μια μία κορδέλα σε ένα δέντρο. 
Χρησιμοποιήστε φελό για να φτιάξετε καραβάκια.

 Αυτό θα αρέσει πολύ στον μπαμπά! 
Τα υλικά που θα χρησιμοποιήσετε για να τα φτιάξετε, υπάρχουν σε κάθε σπίτι.
Και είναι ένα απόλυτα διασκεδαστικό παιχνίδι! 
Κι επειδή κι ο μπαμπάς είναι μεγάλο παιδί αυτό το δώρο με τα αυτοκινητάκια θα του αρέσει πολύ! Χρόνια Πολλά να τους χαιρόμαστε. Καλό παιχνίδι!
 
 
http://paizoumemazi.blogspot.gr
Αναρτήθηκε από στις

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...
back to top