Ταξίδι στα πελάγη των σκέψεων και των συναισθημάτων (Αποχαιρετιστήριο)

 

      Μια μέρα του Σεπτέμβρη, 19 ναυτόπουλα ξεκίνησαν ένα μακρινό ταξίδι στο πέλαγος της γνώσης.  Πολλές οι σκέψεις  τους.

-Πώς θα είναι το καράβι  μας ;  Θα είναι μεγάλο;  όμορφο;

-Θα έχουμε καπετάνιο ή καπετάνισσα;

- Θα είναι καλοί και ικανοί να το οδηγήσουν με ασφάλεια;

-Πώς θα είναι το ταξίδι;  Δύσκολο, περιπετειώδες ή  θα βαρεθούμε ;

     ...Και συναισθήματα αμέτρητα  πλημμύριζαν την καρδιά τους.

Χαρά που ξανασυναντήθηκαν , λύπη που τελείωσε το καλοκαίρι , αγωνία για το ταξίδι και άγχος για τους κινδύνους που τους κρύβει η θάλασσα.

     Είδαν την καπετάνισσα και ηρέμησαν. 

  Αισθάνθηκαν ασφάλεια, φαινόταν καλή και ευγενική  όπως άλλωστε ήταν,   και το καράβι ήταν όμορφο. Γ3 το ονομάσανε, το καθαρίσανε, το στολίσανε,   βάλαν και κανόνες και σαλπάρανε ενθουσιασμένοι και περίεργοι.

      Συνάντησαν αμέτρητες περιπέτειες. Πέρασαν πολλές συμπληγάδες, τον πολλαπλασιασμό και την διαίρεση , την πρόσθεση και την αφαίρεση. 

Βγήκαν  όμως νικητές παρόλο που τα μικρά τερατάκια τα κλασματάκια τους πετούσαν δεκαδικούς στο κεφάλι.   Κι  αισθανόντουσαν μεγάλη περηφάνια που τα κατάφεραν.

 

     Κατάκτησαν και όμορφα νησιά, τον Ηρακλή  τον Οδυσσέα εγνώρισαν από κοντά. Νέκταρ και Αμβροσία φάγαν με τους 12 Θεούς του Ολύμπου.

Θαύμασαν την ντουλάπα της γραμματικής με τα 10 μαγικά συρταράκια. Το   ΄να  το  ΄λεγαν  Ουσιαστικό  τ΄  άλλο Επίθετο , τα τρίδυμα τα φώναζαν  Ρήμα,  Επίρρημα,  Επιφώνημα και  τα φιλαράκια τους  Σύνδεσμο, Μετοχή,  Άρθρο,  Αντωνυμία  και  ένα που ξέχασα, μην με μαλώσετε Καπετάνισσα. 

Μπήκαν  σε βαθιούς συλλογισμούς όταν έπρεπε να διαλέξουν ανάμεσα στην πανέμορφη μούσα Ανορθογραφία την τεμπέλα την κυρία και την σοβαρή και γνωστική Ορθογραφία.  

Τους βοήθησε όμως και καπετάνισσα να πάρουν την σωστή απόφαση.  Θέλαν  δε θέλαν!!

  

Αισθάνθηκαν ικανοποίηση φίλη κολλητή να κάνουν την ορθογραφία.

        Όμως για να λέμε την αλήθεια κάποιες φορές που η καπετάνισσα αγνάντευε το πέλαγος και ονειροπολούσε, τα ναυτόπουλα κρυφά άνοιγαν τα ασκιά του Αιόλου και ζαβολίτσες κάνανε.  Τότε ποιος είδε την καπετάνισσα και δεν τη φοβήθηκε. Άστραφτε και βρόνταγε, κάτι σαν τον Δία.  Αλλά εμείς ξέραμε ότι κατά βάθος μας αγαπάει και θέλει το καλό μας . Να γίνουμε καλοί άνθρωποι,  ευγενικοί , συνετοί και καλόκαρδοι.

         Μ΄ αυτά και μ΄ αυτά μια μέρα του Ιούνη, φτάσαμε στην Ιθάκη μας, γεμάτοι  χαρά πιο πλούσιοι από ότι  ξεκινήσαμε. 

Νάσια

Αγαπημένο μου ναυτάκι σ΄ευχαριστώ!!

Ήταν ένα υπέροχο ταξίδι με χαρές και με λύπες, αλλά πολύ δημιουργικό!!!

Όλα τα ΗΛΙΟΛΟΥΛΟΥΔΑ ΜΟΥ είσαστε υπέροχα και θα έχετε μια θέση στην καρδιά μου!!!

Καλή πορεία

Η καπετάνισσα