Σάββατο 21 Απριλίου 2012

Στα παιδιά του Γ'3 που φώτισαν το σπίτι μου με την παρουσία τους!!!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!!!

Αυτή η ανάρτηση, είναι αφιερωμένη εξαιρετικά, σε όλα τα παιδιά του Γ'3, μα και τους δασκάλους τους, που με την επίσκεψή τους με χαροποίησαν ιδιαίτερα!!!
Θέλω να τους διηγηθώ ένα παραμυθάκι, που με τη βοήθεια της/του δασκάλας/δάσκαλου της μουσικής τους, ή ακόμα και του δασκάλου τους, θα μπορέσουν να το δραματοποιήσουν, και να περάσουν όμορφα μια ή και δυο διδιακτικές ώρες. Για τους δικούς μου μουσικούς, η συγκεκριμένη, είναι μια ιδιαίτερα αγαπητή δραστηριότητα.
Προϋποθέτει τη γνώση των πρώτων μουσικών αξιών, τέταρτο, όγδοα, μισό και ολόκληρο.
Τα παιδιά θα μοιραστούν ρόλους, κρουστά όργανα, και το παιχνίδο-μουσικο-παραμύθι, θα ξεκινήσει!!! 

Το παραμύθι μας έχει μέσα:
Μια γιαγιά
ένα γάτο
και ποντικάκια, πολλά, ζαβολιάρικα ποντικάκια.
Πριν ξεκινήσει το παραμύθι, θα συμφωνήσετε με τη δασκάλα ή το δάσκαλό σας, με ποια βήματα (αξίες), θα περπατάει ο κάθε χαρακτήρας. Για παράδειγμα, μπορεί να αποφασίσετε ότι η γιαγιά θα περπατάει με το βήμα του παππού (το μισό) κλπ
Ακόμη θα πρέπει από πριν να αποφασίσετε για το όνομα της γιαγιάς αλλά και του γάτου. Θα έχετε τον πρώτο λόγο, ο δάσκαλος ή η δασκάλα σας, θα συντονίζει, για να μην τσακωθήτε πριν ξεκινήσετε χαχα) 

Η δασκάλα ή ο δάσκαλος σας, μπορεί να σας μοιράσει ρόλους. Για παράδειγμα, μια ομάδα παιδιών μπορεί να είναι η γιαγιά, άλλη ο γάτος κ.ο.κ. Μπορείτε όμως όλα τα παιδιά, να κάνετε όλους τους ρόλους κάθε φορά που θα χρειάζεται. Θα καταλάβετε στη συνέχεια πώς.
      
                                     
Κάποτε ζούσε μια καλή γριούλα η κυρία ..................... . . Το σπιτάκι της ήταν φτωχικό, όμως δεν του έλειπε τίποτα. Στο σπίτι της κυρίας .................... ήρθαν και έφτιαξαν το σπίτι τους ποντίκια. Ποντίκια να δουν τα μάτια σας. Ζούσαν  σε μια τρυπα ενός τοίχου του σπιτιού. Η καημένη η κυρία ............... δεν μπορούσε να αφήσει τίποτα πάνω στο τραπέζι. Αν έκανε το λάθος να αφήσει  τυράκι, ή ψωμί, αυτά αμέσως, με το που γύριζε την πλάτη της η κυρία ................ ξετρύπωναν, και σε χρόνο ρεκόρ, καταβρόχθιζαν τα πάντα!!! Και τι δεν είχε δοκιμάσει η κυρία ......... για να τα ξεφορτωθεί. Φάκες, γάτες, τίποτα.
Ένα βράδυ, η κυρία ............... έφαγε όπως πάντα, σήκωσε το τραπέζι  και πήγε με το αργό της βήμα για ύπνο (εδώ παίρνετε τα κρουστά σας όργανα, και μιμήστε το περπάτημα της κυρίας ...........) Ξάπλωσε, πήρε και ένα βιβλίο όπως κάθε βράδυ, και διάβασε λίγο πριν την πάρει ο ύπνος. Της άρεσε πολύ να διαβάζει πριν κοιμηθεί. Επειδή ήταν πολύ κουρασμένη, αποκοιμήθηκε με το βιβλίο ανοιχτό πάνω της. 
Τα ποντικάκια, δεν ξέρω πώς, μύρισαν το χαρτί και έπεσε σύρμα:
"Γρήγορα, η κυρία .......... κοιμάται, μοιρίζομια χαρτί, πάμε να φάμε" είπε ο αρχηγός τους.
"Φύγαμεεεεε" φώναξαν όλα μαζί, και έτρεξαν στο υπνοδωμάτιο. (Σε αυτό το σημείο, μιμήστε το τρέξιμο των ποντικών με τα κρουστά σας όργανα. Θα βρείτε εσείς ποιο βήμα (αξία) ταιριάζει στα ποντικάκια.
Μέσα σε πέντε λεπτά, δεν είχαν αφήσει σελίδα για σελίδα.
Την άλλη μέρα, η κυρία .................. στεναχωρέθηκε πολύ, όταν ανακάλυψε τι έγινε:
"Ααααχ τα παλιοποντίκια, μου έφαγαν το βιβλίο. Και δεν πρόλαβα να το τελειώσω. Τι να κάνω; Πώς να τα ξεφορτωθώ"; αναρωτήθηκε.
Περπατούσε μέσα στο σπίτι, και σκεφτόταν με ποιο τρόπο θα μπορούσε να ξεφορτωθεί τα ποντίκια, που της έκαναν τόσες ζημιές.(Σε αυτό το σημείο μιμήστε το περπάτημα της γιαγιά με τα κρουστά σας όργανα)
Στο τέλος το βρήκε
"Ξέρω τι θα κάνω!!!" Ξεφώνισε χαρούμενη.
"Θα πάω να παρακαλέσω το γάτο το γάταρο, τον ............... να έρθει και να τα διώξει από δω μέσα τα παλιοποντίκια, που μου τρώνε τα πάντα"
Μια και δυο λοιπόν, ξεκίνησε για το γάτο το γάταρο τον ................... (Μιμήστε το βήμα της γιαγιάς)
Τον βρήκε να κοιμάτε κάτω από ένα μεγάλο δέντρο.
"Συγγνώμη γάτε μου, γάταρε ................... έχω μεγάλο πρόβλημα με ποντίκια στο σπίτι μου. Μπορείς σε παρακαλώ να τα διώξεις; Κι εγώ σαν ανταμοιβή, θα σε κρατήσω σπίτι μου, και θα έχεις κάθε μέρα μπόλικο φαί να τρως".
"Ευχαρίστως" απάντησε ο γάτος γάταρος ο ................... . Φύγαμε κυρία ..................... . είπε, και ξεκίνησαν.
Μπροστά πήγαινε ο γάτος ο γάταρος ο ................. με το περήφανό του βήμα, (εσείς θα δείτε ποιο βήμα ταιριάζει στο γάτο) και πίσω η γιαγιά με το αργό της βήμα.
Όταν έφτασαν, ο γάτος γάταρος ο ............ ζήτησε από την καλή κυρία ............... να αφήσει λίγο τυρί πάνω στο τραπέζι, και να φύγει από την κουζίνα.
Έτσι κι έγινε. Μόλις έμεινε μόνος του στην κουζίνα ο γάτος γάταρος ο ........................ με το τυρί επάνω στο τραπέζι, έκανε τον κοιμισμένο.
Τα ποντίκια μύρισαν αμέσως το τυρί και έπεσε σύρμα:
"Μυρίζομαι τυρί, πάμε να φάμε" είπε ο αρχηγός, αλλά αμέσως είδε το γάτο.
"Προσοχή μόνο, γιατί έχει ένα γάτο που κοιμάται. Να κάνετε όσο πιο ήσυχα μπορείτε"
Ο γάτος εντωμεταξύ τα άκουγε όλα, αλλά έκανε τον ψώφιο κοριό.
Τα ποντίκια, βγήκαν έξω όσο πιο ήσυχα μπορούσαν, και έτρεξαν αθόρυβα προς το τραπέζι (εδώ μιμήστε τα ποντίκια που τρέχουν όσο πιο ήσυχα μπορούν)
Ο γάτος γάταρος ο ....................... τα άφησε να άνέβουν όλα επάνω στο τραπέζι, και τότε ΠΕΤΑΧΤΗΚΕ, ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΕ ΝΑ ΤΑ ΚΥΝΗΓΑ!!! (μιμήστε το γρήγορο τρέξιμο του γάτου. Εμείς χρησιμοποιούμε γρήγορα βήματα παρέλασης (τέταρτα)).

Τα ποντίκια πήραν τέτοια τρομάρα, που εξαφανίστηκαν από το σπίτι της κυρίας .............. στο πι και φι. Τόσο πολύ τρόμαξαν, που δεν ξαναγύρισαν πίσω.
Όσο για το γάτο γάταρο τον ..................... έμεινε μαζί με την κυρία ............... παρέα της, και φύλακας του σπιτιού της από τα ποντίκια.
Έτσι η κυρία .................. βρήκε και μια συντροφιά, και ησύχασε και από τα ποντίκια.

Ελπίζω να σας αρέσει και να περάσετε όμορφα παίζοντάς το. Εμείς διασκεδάζουμε πολύ με τους μικρούς μου μουσικούς. Για όποιαδήποτε διευκρίνιση, εδώ είμαι.

Χάρηκα πάααρα πολύ που θα σας έχω κοντά μου.
Και ένα τραγουδάκι που ανακάλυψα πριν από λίγο στο διαδίκτυο και ταιριάζει με την ιστορία μας.

 ΚΑΛΩΣΗΛΘΑΤΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ!!!
ΚΑΙ ΣΕ ΣΑΣ ΚΑΛΕΣ ΜΟΥ ΦΙΛΕΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΕΝΑ ΟΜΟΡΦΟ ΣΑΒΒΑΤΟΒΡΑΔΟ ΚΑΙ  ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΟΜΟΡΦΗ ΚΥΡΙΑΚΗ!!!

ΠΗΓΗ: ΑΠΟ ΤΗ ΝΕΑ ΦΙΛΗ ΜΑΣ, ΤΗ ΡΟΔΟΥΛΑ:

1 σχόλιο:

  1. Πω πω τιμή!!!
    Σας ευχαριστώ πολύ ηλιολούλουδάκια μου!!!
    Νατάσα μου σε ευχαριστώ πολύ γι' αυτή την ανάρτηση - αφιέρωμα, με τιμά ιδιαίτερα.
    Καλή αρχή από τη Δευτέρα και καλή εβδομάδα!
    Με την αγάπη μου!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top