Παρασκευή 15 Ιουνίου 2012

Τι να κάνετε με το παιδί σας, τα κοχύλια που μαζέψατε στην παραλία! Ιδέες για παιχνίδια και κατασκευές


Μία εξαιρετική ιδέα είναι να πάτε με το παιδί σας μία βόλτα στην παραλία και να μαζέψετε πολλά, πολλά κοχύλια. 
Δεν υπάρχει τίποτα πιο συναρπαστικό από την στιγμή που το παιδί μας, μας φωνάζει να δούμε το κοχύλι που βρήκε! 
Μπορείτε μ΄αυτά να παίξετε πολλά παιχνίδια. Φτιάξτε κάβουρες! Είναι απλό αλλά συναρπαστικό. Μπορείτε να τους κολλήσετε αυτοκόλλητα και να βρείτε τα όμοια! 
Ή να κρύψετε κάτω από αυτά μικρά παιχνίδια και παίξτε ένα παιχνίδι μνήμης. 
Κάντε τα βάρκες για να ταξιδέψουν στην μπανιέρα σας οι μικρές γοργόνες. Θα αρέσει πολύ στο παιδί σας!
Βάλτε τα σε μία λεκάνη με άμμο σπίτι σας, γεμίστε την με παιχνίδια και παίξτε πώς πάτε στην παραλία. 
creeksidelearning
Φτιάξτε μικρά έργα τέχνης από κοχύλια και πλαστελίνη!
Χρωματίστε τα! 
Και το παιχνίδι αρχίζει! 
Γράψτε τους πάνω τα γράμματα και παίξτε με το παιδί σας! 
Μπορείτε ακόμα να γράψετε τους αριθμούς στην άμμο και να κάνετε πράξεις με κοχύλια. 
Λατρεύω τα κοχύλια και έχω μια πολύ μεγάλη συλλογή από όλες τις παραλίες που έχουμε πάει...
Μαζί τους μπορείτε να κάνετε τα πάντα! Ακόμα και να δώσετε σχήμα στα κουλουράκια σας.
Μια όμορφη, ακόμη,  ιδέα είναι να φτιάξετε μ΄αυτά έναν κρεμαστό κήπο! 
Κουρτίνες!
Να μεταμορφώσετε τις σαγιονάρες σας.
Να φτιάξετε ένα στεφανάκι για την πόρτα σας! 
Να μεταμορφώσετε τις γλάστρες στο μπαλκόνι ή στον κήπο σας! 
Να βάλετε μέσα στα κοχύλια σας κεράκια και να τα ανάψετε! 
Να φτιάξετε φωτάκια! 
Πάμε να μαζέψουμε κι άλλα! 
Όσα και να βρούμε λίγα είναι. 

http://paizoumemazi.blogspot.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

ΣΤΟΝ ΔΑΣΚΑΛΟ...



Του Κωστή Παλαμά
Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ' απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ' αρνηθείς!
Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ' το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ' το κορμί σου μένει,
Μην κουρασθείς.
Είν' η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θεμέλια βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.
Τι κι' αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν 'Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή!
Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

Η ιστορία είναι εξαιρετικά αφιερωμένη σε όλους αυτούς που σώζουν "αστερίες"!!!

Μια μέρα, ένας άνθρωπος περπατούσε στην ακρογιαλιά.
Την προηγούμενη νύχτα είχε προηγηθεί σφοδρή θαλασσοταραχή και η φουσκοθαλασσιά είχε ξεβράσει στην ακτή εκατοντάδες αστερίες.
Κάποια στιγμή είδε ένα παιδί να σκύβει στην άμμο, να σηκώνει κάτι και πολύ απαλά να το πετά μέσα στην θάλασσα.
Η κίνηση αυτή επαναλήφθηκε πολλές φορές, ώσπου να πλησιάσει κοντά.
Τότε διαπίστωσε ότι το παιδί μάζευε τους αστερίες και τους ξαναπετούσε στη θάλασσα. Καθώς το παιδί ήταν αφοσιωμένο στο έργο του και δεν τον είχε αντιληφθεί, ο άνθρωπος στάθηκε και το παρατηρούσε για πολλή ώρα .
Ιδρώτας έτρεχε από το μέτωπό του και η έκφραση του προσώπου του ήταν σφιγμένη από την προσπάθεια.
Κάποια στιγμή ο άνθρωπός μας αποφάσισε να κάνει αισθητή την παρουσία του και του φώναξε:

“Καλημέρα! Τι κάνεις εδώ;”


Το παιδί, σταμάτησε για μια στιγμή, κοίταξε τον άνδρα και του απάντησε:

« Δε βλέπεις; Πετάω αστερίες στην θάλασσα”.

- Δεν έχει νόημα αυτό που κάνεις, του αντιγύρισε ο άνθρωπος. Είναι εκατοντάδες οι αστερίες που πεθαίνουν στην αμμουδιά. Δεν έχει σημασία αυτό που κάνεις!

Το παιδί τον κοίταξε, του έδειξε τον αστερία που κρατούσε στο χέρι του και του είπε:
- Έχει όμως σημασία για αυτόν εδώ!...

Και λέγοντας αυτά τα λόγια πέταξε τον αστερία απαλά μέσα στην θάλασσα.

Ο άνθρωπός μας συνέχισε το δρόμο του, περπατώντας πλάι στους ξεβρασμένους αστερίες.
Λίγο παρακάτω όμως, κάποιοι τον είδαν να κοιτάει κλεφτά γύρω του μήπως τον βλέπει κανείς κι όταν βεβαιώθηκε πως ήταν μόνος του, έσκυψε μάζεψε έναν αστερία και να τον απίθωσε μαλακά στη θάλασσα...

back to top